Verdoofde klachten over een stomme mond
De vroegmoderne lijkzang als collectieve emotionele praktijk in het werk van Michiel de Swaen
Samenvatting
Veel vroegmoderne dichters schreven funeraire poëzie. Van de Duinkerkse dichter Michiel de Swaen is een bescheiden aantal van drie lijkzangen van omstreeks 1700 overgeleverd. In mijn paper zal ik onderzoeken hoe zijn gedichten bepaalde emoties oproepen, mobiliseren, of juist proberen te onderdrukken. Het aanschouwen van het dode lichaam leidt tot een emotionele respons die via de reflecties van het lyrisch ik benoemd en lichamelijk (her)beleefd wordt. Alleen door te spreken kan die ervaring vervolgens ook met de omringende gemeenschap van rouwenden gedeeld worden, waarmee we de gedichten zouden kunnen beschouwen als een ‘emotionele praktijk’ die zich richt op een bredere ‘gevoelsgemeenschap’ van nabestaanden, vrienden en stadsgenoten.
Gepubliceerd
2020-12-15
Sectie
Artikelen
Auteurs die publiceren bij dit tijdschrift, onderschrijven de volgende voorwaarden:
- Auteurs behouden de auteursrechten en geven het tijdschrift het recht van eerste publicatie van het werk onder een Creative Commons Attribution Licentie die anderen het recht geeft het werk te delen onder vermelding van het auteurschap van het werk en de eerste publicatie in dit tijdschrift.
- Auteurs mogen separate, additionele contractuele overeenkomsten aangaan voor het niet-exclusief distribueren van de door het tijdschrift gepubliceerde versie van het werk (bv. plaatsing in een institutionele repository of publicatie in een boek), onder vermelding van de eerste publicatie in dit tijdschrift.
- Auteurs hebben het recht en worden aangemoedigd om hun werk online beschikbaar te stellen (bv. in institutionele repositories of op hun website) voorafgaand aan en gedurende de inzending, aangezien dat kan leiden tot productieve discussies, sneller en meer citaties van het gepubliceerde werk (Zie The Effect of Open Access).
