Over de omkering van de verhouding van doel en middel in de wetenschap

Samenvatting

In mijn bijdrage verdedig ik de stelling dat de manier waarop de
wetenschapsbeoefening vandaag is georganiseerd soms een illustratie
is van de omdraaiing van de verhouding tussen doel en middel – een
omdraaiing die de filosoof Rudolf Boehm zeer heeft beziggehouden.
Die omdraaiing kan ook een gevaar betekenen voor de taalwetenschap,
in die zin dat de eis theorie en methode te vernieuwen in de
plaats komt van de bestudering van de taalfeiten. Zaak is goede wetenschappelijke
vragen te stellen, en die trachten te beantwoorden met de
geijkte theorie en methode – ook al is men eventueel niet innovatief.

In my contribution, I defend the idea that the present-day organization
of scientific research sometimes is to be considered an illustration
of the reversal of the means-end relationship – a reversal which
was the focus of the philosophical work of Rudolf Boehm. The
means-end reversal could pose a danger to linguistics because the
requirement of innovating linguistic theory and method sometimes
replaces the study of linguistic facts. Is is important to pose the right
questions, and select the appropriate theory and method, whether they
are innovative or not.