Tegen revoluties in de taalkunde

Samenvatting

Van de Velde en van der Horst beweren dat de taalwetenschap in een
crisis verkeert: het vak zou vrijwel tot stilstand zijn gekomen omdat
er de laatste decennia geen grote ‘doorbraken’ zouden hebben plaatsgevonden.
Ze pleiten voor meer interdisciplinaire samenwerking,
vooral met de natuurwetenschappen. Deze bijdrage stelt daar tegenover
dat er wel degelijk belangrijke vooruitgang is geboekt, vooral
door de unificatie van verschillende deelgebieden van de taalkunde
en beredeneert dat de wens voor voortdurende ‘revolutie’ van buiten
schadelijk is voor het vak. Het is belangrijker dat meer mensen proberen
een overzicht van het gehele vak te krijgen.

Van de Velde and van der Horst claim that there is a crisis within linguistics:
the field would have all but come to a standstill, as there are
no great ‘breakthroughs’ to be reported. They argue in favour of more
interdisciplinary collaboration, in particular with the sciences. This
contribution claims instead that there has been significant progress,
mostly from unification of different subfields in linguistics, and
argues that the wish for constant ‘revolution’ from outside is damaging
to the field. Instead, It is more important that more people try to
have an overview of the field as a whole.